Femke (29) vertelt over haar werk als vrachtwagenchauffeur

Hey hey iedereen! Ben ik weer met een leuke blog voor jullie over een vrouwelijke vrachtwagenchauffeur. Dit keer neemt Femke jullie mee en gaat zij jullie vertellen over haar werk en alles wat ze allemaal beleefd heeft, nieuwsgierig geworden? Lees dan vooral verder.

Kan je jezelf kort voorstellen?

Mijn naam is Femke Ebben, ik ben 29 jaar. Of zoals iedereen dat altijd noemt, bijna 30 hé?! Ik ben geboren in Nijverdal maar voor de liefde zo’n 10 jaar geleden naar Broekhuizenvorst verhuisd. Ik ben toen ook begonnen met het behalen van mijn C en CE rijbewijs.

Kan je wat vertellen over je transport carrière?

Ik ben mijn “transport carriere” begonnen bij Bandenpension in Venray. Iedere morgen om 5 uur vertrekken met een bakwagen met een dubbele laadvloer vol met sets met autobanden/wielen, in de richting van Antwerpen. Op tijd beginnen en dan redelijk op tijd weer klaar. Helaas wel iédere dag genadeloos in de polonaise rondom Antwerpen. Na ongeveer anderhalf jaar ben ik begonnen bij Trade port trailer service in Venlo. Hier ging ik vrijwel iedere dag op pad om nieuwe Schmitz trailers te gaan afhalen in Vreden of in Altenberge in Duitsland. Hartstikke fijn werk vond ik dat. Iedere dag precies dezelfde route, ik kon de weg eigenlijk dromen(moet er nu niet meer aan denken). Helaas was door een dipje in de economie, de handel in nieuwe trailers behoorlijk afgenomen. Waardoor ik op zoek ben gegaan naar iets nieuws. Zo ben ik bij mijn huidige werkgever terecht gekomen. Kremers transport in Maashees. Dit jaar december zit ik hier alweer 4 jaar en ik vermaak mij prima! Ik heb als ik eerlijk ben hier ook pas “echt” leren rijden. Niet meer iedere dag precies dezelfde routes, gewoon nieuwe dingen proberen.

Dus, waar werk je nu precies en wat vervoer je?

Kremers transport in Maashees. Wij rijden met trailers en we vervoeren vrijwel alles wat je kunt bedenken. Voornamelijk in de regio Venray – Venlo, maar gelukkig hebben we ook werk waarvoor je af en toe wat verder weg mag.

Hoe ziet jouw werk dag/week eruit?

Mijn dag is vaak verschillend. We doen veel eigen werk, dit is voornamelijk in de buurt. Maar worden ook regelmatig ingezet om voor andere transport bedrijven te rijden. Zeecontainers, containers van en naar de trein brengen, groupage vervoer en in de winter vaker ritjes met bomen. Van alles een beetje. 

Heb je op werk gebied nog dromen?

Ik zou ook nog wel eens willen proberen om met een LZV te rijden. Maar ik ben bang dat dit niet aan mij besteed is. Als ik me bedenk hoeveel bloed, zweet en letterlijke tranen het mij heeft gekost om te leren om enigszins fatsoenlijk achteruit te rijden met een normale aanhanger. Dan denk ik dat ik binnen de kortste keren in een hoekje zit te janken. Ik heb nog altijd respect voor mijn rij instructeur van toen, wat een engelengeduld heeft die man gehad. Oh, nu ik dit zeg. Dat zou misschien ooit nog wel een droom zijn van mij. Rijinstructrice worden! Maar voorlopig nog niet, nu maak ik nog maar al te graag de kilometers zelf!

Vind je de werkzaamheden die je nu hebt zwaar?

Mijn werk is over het algemeen niet zwaar. Ongeveer 75% van de tijd hoef je niet eens zelf te laden en te lossen. Wanneer dit wel zo is dan kun je meestal werken met elektrische palletwagens e.d. of wanneer je via de zijkant wat laadt is het een kwestie van een spanbandje trekken, ook dit is niet zwaar. Hooguit af en toe wat klimwerk. Wel mag ik af en toe in de winter een trailertje met bomen laden, dit zie ik dan altijd als een paar uurtjes fitness in de baas zijn tijd! Waar ik zo af en toe wel wat ruzie mee heb, zijn de deuren van zeecontainers. Die zijn vaak net iets te hoog, hebben net iets te veel klappen van de molen gehad waardoor ze zo krom zijn als een hoepel. Waarschijnlijk is het vaak een soort circus act om te zien hoe ik aan de deuren moet hangen om ze open te kunnen krijgen.

Waarom vindt je dit beroep zo leuk?

Rijden is relax, althans rijden in een vrachtwagen. Autorijden vind ik niet meer leuk, veel te gehaast en opgefokt allemaal. Wanneer ik aan het rijden ben kan ik soms heerlijk nadenken over vanalles wat zich in mijn hoofd afspeelt. Maar andere dagen kan ik ook lekker mijn gedachten uitzetten en tot rust komen. Ik vind het slap ouwehoeren met collega chauffeurs onderweg ook heerlijk. Eigenlijk zijn we ook maar een stel clowns, die geld verdienen met onze rare hobby. 

Waarom ben je chauffeur geworden?

Goeie vraag, volgende vraag. Ik heb namelijk een opleiding Leisure en hospitality gevolgd. Alleen wist ik vroeger nooit echt wat ik wou. Chauffeur worden leek me wel ruig, maar dat het zo goed bij me zou passen had ik vroeger nooit kunnen voorspellen. 

Heb je ooit last gehad van vooroordelen of vervelende situaties gehad?

Vooroordelen horen er een beetje bij denk ik. We zijn nog steeds in de minderheid op de auto. Gelukkig wordt het wel steeds normaler. Zo heeft een collega chauffeur mij ooit vol ongeloof aangekeken toen ik zei dat ik plezier had aan mijn werk. Zijn mening was, dat ik beter bij Kruidvat kon gaan werken, dat was meer wat voor dames zoals ik. De meeste reacties die ik krijg zijn heel erg positief gelukkig. Veel complimenten en verbaasde gezichten, maar af en toe zitten er dus wel wat knullige dingen tussen. Ook helaas wel eens mannen die zichzelf geen houding weten te geven en wat ongepaste opmerkingen maken. Smerige gebaren of geluiden. Of zelfs ooit iemand die het nodig vond om mij letterlijk achterna te lopen om mij te filmen tijdens het afkoppelen. Gelukkig kan ik aardig van me af bijten en denk ik dat ik over het algemeen aardig “mijn mannetje sta”.

Heb je wel eens een moment gehad dat je dacht: “ Ik wil hier mee stoppen” tijdens je opleiding of werk?

Ik het zeker een moment gehad dat ik wou stoppen met mijn rijopleiding. Ik ben 3 keer gezakt voor mijn C rijbewijs. Toen twijfelde ik aan alles! Ook kan ik mij nog herinneren dat ikvoor mijn CE rijbewijs wel 100 bochtjes achteruit heb moeten maken op industrieterreinen. Ik kreeg het niet geregeld in mijn hoofd, op de juiste manier sturen met gebruik van mijn spiegels. Het wou voor geen meter en ik heb zelfs ooit tussen de bakwagen en de aanhanger gezeten. Jankend. Totdat mijn rij instructeur met het idee kwam, om eens uit het raam te gaan hangen. Dit doe ik tot op de dag van vandaag nog steeds. Het ziet er niet uit misschien, maar ik krijg alles gedaan!

Heb je een gezin/kinderen? Hoe combineer je dit samen met je werk?

Bas en ik zijn al meer als 10 jaar samen. We zijn beide chauffeur, dus we begrijpen veel van elkaar. Die combi is tot nu toe perfect! Heel toevallig ben ik op dit moment zwanger van ons 1ekindje! Dus we gaan het allemaal uitvinden de komende tijd. Ik heb de intentie om als onze kleine er dalijk is nog 3 dagen in de week te gaan rijden. Dus ik wil graag chauffeur én mamma zijn. We gaan er achter komen hoe dit in de praktijk gaat werken met de tijden e.d. We hebben er vertrouwen in dat dit te combineren is!

Heb je nog een leuke bijpassende quote om deze blog mee af te sluiten?

Zoals Pippi Langkous volgens mij ooit gezegd heeft; Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan! Over een positieve draai gesproken. En voor de mensen die twijfelen of ze ook vrachtwagenchauffeur willen worden: Zeker doen! Wanneer je zelf denkt dat je geschikt zou zijn, dan moet je je absoluut niet laten tegenhouden. Gewoon instappen en gaan. Ik zou zelf niet meer anders willen.

Dit was het verhaal van Femke. Wat vonden jullie er van? Laat het vooral even weten in de reacties.

• WordPress
• Facebook
• Twitter
• Instagram

^Volgen jullie mij al op mijn socials? ^ Dan ben je altijd als eerste op de hoogte als ik een nieuwe blog gepubliceerd heb.