Andere ladytruckers,  vrachtwagen

Rachel (31) vertelt over haar werk als vrachtwagenchauffeur

Hey hey iedereen! Vandaag heb ik weer een interview voor jullie een vrouwelijke vrachtwagenchauffeur. Dit keer ga ik jullie voorstellen aan Rachel Verkaik – Stalvord. Ze is een energieke spontane meid van 31 jaar. Ze woont samen met haar man en zoontje in het mooie Haastrecht, dat ligt vlakbij Gouda. Inmiddels zit ze zo’n 9 jaar op de vrachtwagen en sinds afgelopen April 2023 is ze een nieuwe uitdaging aan gegaan binnen de transportsector. Benieuwd wat ze nu doet? Lees dan vooral verder.

Dus Rachel, waar werk je en wat houdt je werk in?

Zoals ik net al vertelde ben ik net begonnen bij een nieuwe werkgever. Ik heb altijd pallets verreden met van alles en nog wat. Dit deed ik op een bakwagen. Mijn allereerste auto was een Iveco stralis. Daarmee werkte ik in de nachten en reed van depot naar depot. Daarna ben ik meer bij mij in de buurt gaan werken en overdag. Ook daar reed ik op een bakwagentje, een DAF LF, en later een Volvo FM. Nu bij mijn nieuwe werkgever rij ik op een Volvo FH 4 met een kieptrailer erachter. Mijn werkzaamheden nu zijn divers, tuurlijk, het blijft kiepen maar de ene keer is het zand , dan weer grond dan weer frees en ook dikwijls voor de asfaltmachine. Met dit werk zit ik vooral in Nederland ,gelukkig. Want die hobbelwegen in België wordt je gauw zat.

Ik rij nu zelf met een Volvo. Ik heb ervaring met Iveco, Daf en Volvo. Die laatste, Volvo dus, is echt m’n Lievelings. Ik weet precies waar alles zit en hoe het werkt. Mijn auto nu is rondom luchtgeveerd. Ja, deze auto is mijn trots!

Rachel in de vrachtwagen

Hoe ziet jouw werkdag/week er uit?

Mijn dag begint vaak vroeg, tussen 4 en 5 uur ongeveer. Dan stap ik op m’n fietsie naar de zaak toe. Pak de Volvo en rij hem naar voren. Dan pak ik in de kantine een bakkie en zorg ik dat m’n eerste kwartiertje pauze er al op staat. Als dat erop zit , rij ik naar het werk toe. Ook dat verschilt per dag , soms werk je op een groot project en soms sta je maar 1 dag op de zelfde plek. Ik vind dit heel leuk werk, maar ook spannend. Geen een dag of laad/losplek is het zelfde omdat er continu gewerkt wordt op de plek van bestemming. Lichamelijk is dit werk ook veel beter te doen dan het palletwerk van de afgelopen jaren. Inprincipe werk ik 3 dagen ; dinsdag woensdag en donderdag. Maar wel mét overnachtingen als dat nodig is of weekenden, nachten, meer of andere dagen. In overleg kan heel veel.

Rachel haar vrachtwagen

Heb je nog dromen op werk gebied?

Of het echt een droom is, dat weet ik niet.. maar ik zou het heel gaaf vinden om een cabine te hebben die helemaal is bekleed naar mijn wensen. Echter kost dat echt mega veel geld, en ik werk “maar” 3 dagen dus ik vind het op dit moment niet waard. Ik heb nu alleen een bord tegen mijn boven bed, raamband , gordijnen & stoelhoezen. Maar dan zou ik wel mooie matten er in willen voor op de vloer & motortunnel. Ook mooie panelen op de deuren & dashboard.. nu vind ik dat gewoon te duur voor die 3 dagen dat ik rij, maar misschien in de toekomst.. als Niek naar school gaat en ik meer kan gaan werken.

Vind je dit werk zwaar?

Zoals ik eerder schreef, dit werk is fysiek veel minder zwaar dan het palletwerk. Alleen wanneer je asfalt rijdt moet je de klep goed schoonmaken en dat is soms wel een pittig klusje. Het is denkbaar dat dit bij mij nog wel zal gaan wennen maar ik heb daar nu nog niet zo veel ervaring in.

Waarom vind je het zo leuk om vrachtwagenchauffeur te zijn?

Dit beroep geeft je een stukje vrijheid. Ik vind het heel leuk dat ik mee mag werken aan de weg. Er zijn heel veel mogelijkheden in onze sector. Wat ik altijd deed en wat ik nu doe is totaal niet te vergelijken. Waar ik voorheen tegen mijn man zei als we in de auto zaten “ Kijk hier, dit is een klant en hier weer één “ zeg ik nu “Kijk deze weg heb ik geasfalteerd. “ of “ Hier zijn ze een bouwput aan het graven en ik breng het zand en grond weg “ . Het geeft mij een machtig en voldaan gevoel als ik met mijn trailer op pad ben. Ook de sfeer tussen chauffeurs onderling is vaak behulpzaam en gezellig. Ik vind het heerlijk dat ik lekker mijn eigen muziek kan luisteren, kan bellen, en op de meest mooie plekken kom .

Waarom ben je vrachtwagenchauffeur geworden?

Toen ik wat jonger was, had ik geen idee wat ik wilde worden. Ik heb dan ook van alles geprobeerd en uiteindelijk een diploma in de zorg gehaald. Dat is echt niets voor mij! Ik kan goed zelfstandig werken en mijn handen uit de mouwen steken, dat is geen probleem maar samenwerken is niet aan mij besteedt. De vrijheid die ik omschreef, is ook een ding wat mee telt.

Wat is het leukste dat je hebt meegemaakt?

Poe, daar vraag je me wat. Ik vind het heel tof dat ik mezelf zo heb kunnen ontwikkelen. Eerst m’n C rijbewijs en pas veel later mijn CE. Daar ben ik ontzettend wijs mee. Ook ben ik dankbaar voor de vriendschappen die zijn ontstaan met chauffeurs onderling. Één van mijn beste maatjes was ooit een collega, en nu bellen we wekelijks, dat is toch prachtig. Ook hadden we vlak voor het hoogseizoen werk op Texel gehad en daar stonden we dan met 2 andere collega’s op het eiland om te overnachten. Lekker uiteten met elkaar en een kroeg in, onwijs gezellig, we lachen er nog om.

Heb je ooit last gehad van vervelende situaties?

Niet heel veel gelukkig en het is ook maar net hoe je er zelf in staat. Ik heb gelukkig wel aardig mijn bekkie bij me. Ik vertel veel onzin maar kan ook goed incasseren.. Wat ik soms wel eens vervelend vind , is dat er mannen zijn die al bijvoorbaat vinden dat je het niet kunt , des te meer voel ik de drang om me te bewijzen en ze een poeppie te laten ruiken. De mannen om me heen zijn vaak heel behulpzaam, maar soms ook iets té.. Laat mij maar schuiven , als ik je hulp nodig heb hoor je het wel!

Heb je ooit wel eens een moment gehad dat je wilde stoppen met dit werk?

Nee gelukkig niet! Toen ik begon deed ik dat eerst via een instantie. Ik werd geplaatst bij een groot transport bedrijf om daar vervolgens orders te gaan picken. Dat was ik na een paar maanden wel zat want het heeft met mijn inziens niets te maken met het rijden zelf. Daar waren ze niet van gediend en toen werd er gezegd dat dit werk niets voor mij zou zijn en dat ik moest stoppen. Achteraf ben ik daar heel blij mee, want toen heb ik particulier mijn rijbewijs gehaald bij Bruinsma en kon ik binnen 6 weken aan de gang als chauffeur.

Rachel haar vrachtwagen

Heb je een gezin? Hoe combineer je je gezin met dit werk?

Ja zeker! Mijn man Stefan en ik zijn nu bijna 7 jaar samen. We hebben een Zoon Niek van 1,5 jaar. Op dinsdag gaat hij naar de opvang en woensdag naar de ene opa & oma en donderdag naar de andere opa & oma. Ook hebben we samen nog een cafetaria, namelijk: Snackhuys Haastrecht. Op dinsdag is Stefan altijd vrij dus dan kan hij Niek van de opvang halen en ik kan dan makkelijker overnachten als dat nodig is. Op de woensdag en donderdag kan ik aanschuiven bij de opa’s en Oma’s dus dat is echt fijn. In de weekenden is Stefan altijd in de zaak, als ik in het weekend moet werken hebben we oppas óf opa en oma. Soms is het wel veel geregel , zeker als iets onverwachts komt , maar gelukkig is Niek een makkelijk, vrolijk jochie dus kost het minder moeite hem onder te brengen.

Wat ook veel scheelt, het Snackhuys gaat om 12.00 uur open dus Stefan kan Niek altijd wegbrengen op een normale tijd. Toen Niek 3 maanden was hadden we het Snackhuys nog niet, en toen was het in de ochtend altijd racen.. zielig ook voor Niek want die werd dan rond 06.00 uit z’n bedje geplukt. Dat hoeft gelukkig nu niet meer. Ik ben heel blij dat ik het kan combineren .

Heb je een lievelings gezegde die te maken heeft met dit beroep?

Nee, Niet perse. Ik heb wel raamstickers waar op staat “Rassie on the road.” Iedereen noemt mij Ras of Rassie ( afgekort van Rachel ) . Verder zeg ik regelmatig “ ‘Tis wat ‘t is.” Niets is te voorspellen met dit beroep.

Wat zou je willen zeggen tegen iemand die twijfelt om vrachtwagenchauffeur te worden?

Doen! Een extra rijbewijs is nooit mis. Ga voor jezelf na of je het écht wilt uit passie of stiekem voor de aandacht. Het is hard werken maar je krijgt er ook heel veel voor terug. Ik kan zeggen dat het mij echt oprecht gelukkig maakt!

Wil je zelf nog iets toevoegen aan dit interview?

Heel leuk dat je aan mij gevraagd hebt of ik mee wil werken aan je blog. Het voelt goed om zo op te schrijven hoe ik mijn werk ervaar. Ik ben écht trots op wat ik kan, wat ik geleerd heb en meegemaakt heb in al die jaren.

Dit was het verhaal van Rassie, of terwijl van Rachel. Wat vinden jullie van haar verhaal? Ik vind het persoonlijk zelf heel mooi om te lezen dat dit echt haar passie is en dat ze nu echt op haar plek is. Wat vind jij van het verhaal van Rachel? Laat het weten in de reacties.

^Volgen jullie mij al op mijn socials? ^ Dan ben je altijd als eerste op de hoogte als ik een nieuwe blog gepubliceerd heb.

Eén reactie

  • Stefan verkaik

    Troste man! Om te lezen hoe ze omgaat in de wereld van chauffeur! Ze bikkelt er hard voor om alles te combineren om chauffeur, vrouw en moeder te zijn!

Geef een reactie

%d bloggers liken dit: