Doorzetter Henny vertelt over haar werk als vrachtwagenchauffeur

Hey hey iedereen! Vandaag stel ik weer een andere vrouwelijke vrachtwagenchauffeur aan jullie voor. Dit keer iemand waar ik heel trots op ben, namelijk: Henny Veldkamp, moeder van 3 volwassen kinderen, waarvan nog 2 thuiswonende en 1 op zichzelf. En oma van 2 kleinkinderen. Ja, ze is ook al oma. Ze is woonachtig in Hoogezand in de provincie Groningen. Ze is geboren in Voorthuizen en opgegroeid in Leusden (Utrecht). Ze is al 30 jaar chauffeuse waarvan het grootste deel in de taxi wereld en ze is sinds 5 jaar op de vrachtwagen. Ze is werkzaam bij Bakker Logistiek standplaats Gieten. Ze bevoorraad de Coop / Plus en wat andere ondernemingen door geheel Nederland. Benieuwd naar haar verhaal? Lees dan vooral verder.

Hoe ziet de werkdag er uit?

Dat ligt aan welk tijdstip ze moet werken maar dat is vaak tussen 3 en vier ‘s nachts soms iets later. Maar ga voor het gemak uit van vier uur. Ze gaat om 2 uur van bed, ze neemt dan een uurtje tijd voor zichzelf, rustig nog wat dingen in huis doen, tas klaar maken, katten eten geven, nog een bakkie pleur en dan richting de zaak. Daar aangekomen, pakt ze de sleutel, pakbonnen en eventueel zegeltjes, bakkie pleur voor onderweg en gas op de plank richting het eerste adres. Dan alle adressen bij langs, emballage mee retour en op naar Gieten om daar te lossen en eventueel je volgende rit(en) te laden en op naar die adressen en weer retour, lossen , wagen aan het dock zetten en richting huis. Ligt aan hoe laat ze er weer is, anders gaat ze thuis nog even koken, opruimen, brood gereed maken voor de volgende dag, douchen en dan alweer op bed.

Verder nog dromen?

Ze zou graag haar eigen trekker willen hebben en nee geen roze. Maar die droom laat ze varen. Ze heeft gehaald wat ze wilde halen met ups en downs. Ze vindt het prima zo.

Sidenote van mijzelf: Ik ken Henny inmiddels al een hele poos. Ik weet dat ook haar weg naar het CE rijbewijs geen makkelijke was, daarom ben ik onwijs trots dat het haar gelukt is! Ze is zelfs een keer ‘s nachts met mij mee geweest om te oefenen met aandocken met een trailer. De wil was er bij haar echt maar het werd haar gewoon niet makkelijk gemaakt. Als zij iets wil bereiken, weet ik dat zij het zal gaan bereiken want ik weet dat zij geen opgever is en niet eerder stopt dan dat het doel behaald is.

Is het zwaar werk?

Het is fysiek best pittig werk. Ze werkt met rolcontainers en pallets en pompwagen. Als je weet hoe je de rolcontainers moet hanteren (Wat niet altijd wil omdat de wieltjes niet goed zijn, of te flexibel, of de container is gewoon stuk ) dan is dat best nog wel een dingetje. Een container met toiletpapier/ chips is makkelijk te doen maar containers met bier, frisdranken, melk of potten met groente is toch wel een ding.

Wat maakt dit werk zo leuk?

Je bent vrij mens, eigen baas maar rijden in opdracht van. Géén 5 minuten ritjes, lekker effekes de lange baan op en dan twee adressen en weer retour naar eventueel nog de middag rit. Zelf oplossing gericht werken/ rijden, beslissingen maken: wat is nu wijsheid en bij sommige klanten weer een lach op hun gezicht te bezorgen door een praatje of grapje.

Ze heeft wat met beton, stuur en diesel. Het heeft haar altijd wel getrokken. Van klein beginnen naar groot, en eerst met pratende lading en nu stille lading, eigen verantwoordelijkheid hebben, dat is gewoon heerlijk.

Èèn van de extra mooie momenten:

Een grappig en leuk momentje was toen een vrouw door de oplegger schreeuwde: “ Bent u de chauffeur van deze wagen? ” Waarbij zij dacht: “Chips, wat heb ik gedaan?” Maar dit was puur positieve benadering van deze dame. Henny zei: “ Ja dat ben ik.” Dat vond de dame helemaal geweldig. “ Ik kijk altijd naar het programma: Meiden die rijden en nu zie ik één in real life echt geweldig. Ik heb zoveel respect voor jullie, de jongens ook wel maar die rijden op lange baan maar dan zie ik jullie en nu jou door die kleine krappe straatjes rijden met deze grote wagen, echt hoor meid mijn respect. Mag ik je een hand geven?” Toen moest Henny lachen, ze had handschoenen aan maar tuurlijk mocht dat. De dame zei: “ Oohhh, wat geweldig. In real life een meid gezien die rijdt en ook nog een hand gegeven. “ Waarop Henny nog zei: “ Maar mevrouw, ik ben niet van televisie.” Dat maakte de dame niet uit, “ Je bent een meid die rijdt.”

Ooit spijt gehad van de keuze om chauffeur te worden?

Spijt van haar keuze heeft ze tot op heden nog niet gehad. Wel heeft ze eens iets gehad van: “ Waar ben ik aan begonnen?” Alleen maar heerlijk dat je daarna jezelf een compliment kan geven en kan denken van: “ Zo, dat heb ik wel weer geflikt.” Soms staat ze versteld van hetgeen dat ze zelf kan. Het rijbewijs is haar niet toegeschoven of met pakje boter behaald of met twee vingers in de neus. Ze heeft zichzelf voor haar gevoel echt wel moeten bewijzen. Dat heeft echt wel eens een traan gekost of iemand die je finaal de grond in trapt voor iets waar jij jezelf zo voor inzet omdat je het dol graag wil. Dat doet pijn en blijft een litteken, erg jammer. Vooroordelen van mensen die niet weten hoe jij je voor iets inzet en dat zulke mensen zich dan boven jou voelen terwijl ze zelf ook chauffeur zijn.

Fan van een bepaald merk?

Ze heeft géén specifiek merk waar ze fan van is. Ze rijdt op de wagen van het bedrijf het zal nooit haar eigen worden en ze is een springer. Dat houdt in dat ze je inzetten waarvoor ze je nodig hebben, op welke auto dan ook. Bij het bedrijf rijden ze allemaal met een DAF.

Hoe is de thuissituatie?

Ze heeft een gezin met thuiswonende kinderen en ze doen allemaal hun eigen ding. De kinderen bouwen op haar, ze is hun rots in de branding en toevertrouwen. Verder hebben ze niemand, dus zij zorgt dat het gezin draaiende blijft, dag in en uit. Na haar werk gewoon koken , huishouden en eventueel nog afspraken na komen, alleen als dat nog kan na een dag werken.

Afsluiten met Henny’s mooie woorden:

Henny wenst elke chauffeur/ chauffeuse elke dag weer een veilige rit. Wees zuinig op elkaar, bekritiseer elkaar niet zo en trap elkaar niet de grond in. We doen allemaal wat we denken wat goed is. We zijn allemaal begonnen met lessen en op de bakwagen. Toon eens wat meer liefde, aandacht en respect naar elkaar en elkaars werk. Dan krijgen we een hele andere kijk op elkaar of je nu 5 jaar of 50 jaar ervaring hebt.

Wat Henny graag nog wil mee geven aan mijn lezers: Wees zuinig op je jezelf en je lichaam. Het leven is maar even, enjoy life zo ver dat mogelijk is. Doe wat jij denkt dat goed voelt, een ander kan niet oordelen voor jouw, ondervinden is de beste leermeester, volg je gevoel en laat je niet kisten.

Zien jullie jezelf dit werk al doen? Waarom wel/niet. En wat vinden jullie het verhaal van Henny? Laat het weten in de reacties.

• WordPress

^ Volgen jullie mij al op mijn socials? ^ Dan ben je altijd als eerste op de hoogte als ik een nieuwe blog gepubliceerd heb.