Yvonne (26) vertelt over haar werk als vrachtwagenchauffeur

Hey hey iedereen! Daar ben ik weer met een nieuwe blog voor jullie. Dit keer alweer een andere lady trucker die ik met veel plezier aan jullie ga voorstellen. Misschien kennen jullie haar al wel van het programma: “ Meiden die rijden” daar was ze namelijk in te zien. In deze blog lees je het verhaal van Yvonne Wolthuis, ze is 26 jaar en ze woont in de provincie Groningen. Ze is ook in Groningen geboren. Ze woont in een klein dorpje dat grenst aan Friesland. Sinds 11 maart 2022 heeft ze haar rijbewijs dus ze is nog niet heeeel lang aan het rijden. Ze vindt het heel erg leuk om onderweg steeds meer meiden op de vrachtwagen te zien. Waarom zouden alleen kerels dit beroep kunnen uitoefenen?! Yvonne heeft groot materiaal altijd al heel interessant gevonden, alles wat groot is en stinkt en een mooi geluid uit komt vindt ze prachtig.

Voornamelijk rijdt Yvonne alleen in de provincie Groningen maar ook in Drenthe en de kop van Overijssel, af en toe wat verder Overijssel in . Ze vervoert altijd vloeibare mest met de tank, zo heel af en toe vaste fractie met de walkingfloor naar duitsland. De combinatie waar ze op rijdt is een trekker met tank oplegger / walkingfloor

Yvonne is nog niet zo heel lang aan het rijden dus alles wat ze elke dag leert, is ze heel dankbaar voor. Verdere dromen als eigen rijder, LZV of wat dan ook, heeft ze momenteel nog niet. Voorlopig blijft ze eerst lekker rijden en mooi ervaring op doen, dan is ze al heel blij.

Het werk wat Yvonne elke dag doet is op zichzelf niet zwaar. Af en toe ben je eens met een stugge mest slang aan het wurgen om die aan de tank te krijgen, of een vervelende koppelslang die niet mee wil werken. Als je écht hulp nodig bent, dan lopen er meestal wel wat spierballen rond haha. Maar het werk is zeker goed te doen.

Het leuke aan dit beroep vindt Yvonne dat je heel erg zelfstandig op pad kan, geen lange wachttijden bij distributiecentra bijvoorbeeld, of waar je afhankelijk bent als je geladen of gelost moet worden. Bij het werk wat Yvonne doet kan ze bijna altijd haar eigen gang gaan. En ze vindt het geweldig om in de agrarische sector te zitten waar ze niet uit wil. Je komt op vele mooie plekken. Er zitten natuurlijk ook wel eens krappe rot plekken bij, maar dat ziet Yvonne als een uitdaging.

Alle momenten dat het goed gaat en Yvonne vooruitgang zie wordt ze heel erg blij van. Aangezien ze nog niet heel lang rijdt heeft ze nog niet hele bijzondere dingen meegemaakt. Wat ze wel bijzonder vond is dat ze een poosje geleden bij een cruise schip mocht rijden. Ze moesten vuil water afvoeren, dat was wel heel indrukkend wekkend en gaaf om eens van dichtbij te zien.

Mensen zeggen wel eens: Oh jij bent met die vrachtwagen? Dan moet ze altijd wel lachen.

Yvonne heeft nog geen moment gedacht van “ Ik lever m’n rijbewijs weer in.” Wel baalt ze van momenten of dagen dat het gewoon allemaal niet goed lukte. Maar dat zal iedereen wel eens hebben…. En als het dan de volgende keer wel goed gaat, dan denk je alleen maar: “ Yes, dat heb maar mooi even gedaan!! “

Yvonne haar voorkeur gaat uit naar Volvo. Scania schijnt ook heel fijn te zijn maar daar heeft ze nog nooit opgereden. Zelf rijdt ze momenteel op een DAF. Volgende maand komt er een nieuwe auto bij op het bedrijf en haar collega die nu nog op een Volvo rijdt wordt door geschoven naar haar dus dat is alleen maar leuk.

Yvonne heeft geen gezin of kinderen. Ze is momenteel vrijgezel maar daar heeft ze helemaal geen problemen mee. Ze ziet vanzelf wat we tegen komt. Als ze ooit zwanger mag worden gaat ze zeker na die tijd de auto weer op als dat mogelijk is. Thuis zitten kan later ook nog lang genoeg. Ze denkt ook dat ze gek wordt als ze alleen nog maar thuis zou zitten of een kantoorbaan zou hebben.

Ik vroeg aan Yvonne of ze ook nog een lievelings citaat heeft die met het hele avontuur of met het rijden te maken had, en die heeft ze wel. Namelijk: “ Zonder stront komt er niks uit de grond!” Het is namelijk helemaal waar en aangezien dat is waar Yvonne mee rond rijdt, is de citaat heel toepasselijk.

Yvonne raadt het beroep zeker aan. Als je twijfelt of het wat voor je is, kan je altijd een dagje met iemand mee gaan of een proefles nemen bij een rijschool. Dat heeft ze zelf ook gedaan. Ze dacht: “ Als de proef les nou helemaal niks word, dan begin er niet aan.” Maar dat ging best goed en toen heeft ze de knoop doorgehakt en is ze er voor gegaan. Daar heeft ze echt nog geen moment spijt van gehad en een groot rijbewijs pakt niemand je af ook al zal je er niks mee doen, je kunt het altijd nog weer oppakken.

Wat vind jij van het werk van Yvonne? Zie je jezelf dit al doen?

• WordPress

Ben jij ook een vrouwelijke chauffeur en lijkt het jou ook leuk om met zo’n verhaaltje op mijn blog te komen, neem dan contact met mij op via mijn socials.