persoonlijk

Body positivity

Laatst las ik een blog over bodypositivity, de schrijver ervan vond dat deze term verkeerd gebruikt werd. Ze vond namelijk dat mensen met obesitas de term bodypositivity niet mochten gebruiken omdat ze het dan promoten en misbruiken. Bodypositivity kent volgen haar grenzen, ondanks dat ze wel voorstander van deze term is.

Ik zal jullie uitleggen hoe ik de term body positivity zie en geef er gelijk mijn eigen voorbeelden bij, ook vertel ik nog mijn eigen ervaringen met body shaming.

Voor mij is bodypositivity dat je blij bent met je lichaam, of je dan een witte of bruine huid hebt, overgewicht of niet, blond of zwart haar. Maakt allemaal niet uit, zolang jij maar gelukkig bent met jezelf en hoe je er uit ziet.

Nu ik op vakantie ben, merk ik hoe vaak het woordje door mn hoofd spookt. Bijvoorbeeld met foto’s maken en vooral publiceren. Waarom zou ik een foto niet publiceren omdat ik daar een onderkin heb, of een shirtje aan heb die mijn buik tekent. So what, daarom is het nog wel een leuke foto en het is gewoon wie ik ben. En die foto mag dan zeker gepubliceerd worden.

Korte kleding heb ik jaren niet durven te dragen omdat het voor mij voelde dat ik daar geen recht op had omdat ik geen mooi figuur heb. Sinds 2018 durf ik t shirtjes te dragen in het openbaar ( ik durfde dat ook niet naar het werk toe.) 30 graden en Mandy liep in een trui of met een jasje aan. Ook altijd met een lange broek. 7/8 broeken draag ik ook pas sinds eind 2018. In 2019 ging gewoon ineens een knop om. Ik heb ook dikke armen / benen met lange kleding, dus waarom zou ik niet gewoon korte kleding dragen, daar heb ik dan ook meer plezier van want dan hoe ik mezelf niet langer meer te overhitten met die lange kleding. Ik vond het zeker niet makkelijk en deed het in kleine stapjes. Eerst in een t shirt naar het park en dan naar het werk, dan naar het winkelcentrum etc etc.

Een paar week geleden deed ik voor het eerst een echt kort broekje aan met zelf een hempje erbij. Ik kan er gewoon niet aan wennen om mezelf zo te zien nog maar ik heb ook gewoon recht om dat te dragen, iedereen mag dragen waar hij of zij zich fijn in voelt. Zonder dat hij of zij bang hoeft te zijn vernederd te worden, toch?

Ook heb ik mezelf met lange kleding bedekt omdat ik mezelf beschadigde. Ik wou niet dat mensen dat zagen uiteraard, nu doe ik het ondertussen allang niet meer maar de littekens heb ik natuurlijk nog wel. Moet ik me daarvoor schamen en alles bedekken? Nee dit is wie en hoe ik ben en ik ben blij dat ik er mag zijn.

En wat ik nu probeer duidelijk te maken, ondanks mn littekens, en mijn maatje 46, blond haar en blauwe ogen. Mag ik er gewoon zijn, net zo als iemand met maat 36, groene ogen en bruin haar. Het gaat om bij bodypositivity gewoon om het feit dat jij blij bent met jezelf, gelukkig. Ongeacht wat anderen van je vinden en wat ze jou adviseren om met je uiterlijk te doen.

Hier onder volgen mijn foto’s onder de term, bodypositivity. Want ik ben blij met mezelf!

Hoe denken jullie over de term body positivity?

20 reacties

Geef een reactie

Ontdek meer van Life by - Mandy Eggens

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder