reizen

Bosnië en Herzegovina

Vandaag hebben we een heel avontuur gehad en in deze blog kunnen jullie er meer over lezen.

Na ons bezoek aan de Plitvice meren wouden we nog even boodschappen doen. Maar hier in de buurt zijn alleen maar supermarkten van serieus 5 bij 5 meter waar je gewoon de basis dingen kunt kopen. Dus wij dachten, dan maar wat verder weg naar een winkel, kunnen we wel even fatsoenlijk boodschappen doen. Ik wou graag naar dagje naar Bosnië toe (we zitten op een camping vlakbij de grens) en toen mijn vader zag dat een supermarkt net zo ver was in Bosnië dan een supermarkt in Kroatië, zei hij: iedereen de paspoorten mee?

Nou daar gingen we, op naar een supermarkt in Bosnië. We kwamen uit op een weg die we al kenden van toen we naar de grotten ging, ik en mn vader dachten dat die weg doodliep omdat we via daar ook weer bij de grotten weg wouden maar daar hadden we maar gekeerd want we zagen borden met dood lopende weg. Maar toen we het vandaag naar Bosnië wouden, moesten we daar dus weer langs, dat zei de TomTom ook. Toen we op hetzelfde punt waren, zagen we het al. Er waren bij 2/3 wegen een bord met doodlopende weg. Maar net die ene weg moesten wij in. We kwamen op een onverharde weg uit. Toen we bijna bij de grens waren, kwamen we een Nederlandse auto tegemoet en die stopte op ons. Gaan jullie naar de grens? Vroegen ze. Toen zeiden ze: hebben wij net ook geprobeerd maar je komt er niet doorheen. Wij bedankten hun en gingen naar de grens. Bij de grens kwam er niemand naar ons toe en liep mijn vader maar naar binnen. Toen kwamen ze en legden ze ons uit dat wij niet via deze grens mochten en dat we de andere grens moesten proberen. Deze grens was alleen voor mensen die in Bosnië of Kroatië wonen, denk ik.

Dus, weer terug naar de andere grens, halfuurtje rijden was dit ongeveer. Toen moesten we ongeveer een kwartiertje bij de grens wachten en toen mochten we eindelijk door. Yes dachten we! Maar toen moesten we nog iets van dik 3 kwartier naar de supermarkt rijden. Door allemaal kleine dorpjes met smalle weggetjes ipv een normale hoofdweg.

Maar toen eindelijk, toen we het nooit meer dachten, kwam er leven in de plaatsen. We kregen weer hoop want er stond op de navigatie dat we nog maar 10 minuten moesten tot de supermarkt. We zagen groenteboeren, auto service plaatsen, andere winkeltjes.

JA HOOR. Daar zat die! De mercator. Nog nooit zoveel moeite gedaan voor een winkel, en de winkel zelf stelde niet eens zo veel voor maar we hebben wel weer wat meer boodschappen in huis kunnen halen.

Maar toen we de supermarkt uitstapten kreeg mijn vader een smsje dat zijn data bijna op was. Dus wij nog proberen vlug op te waarderen maar tevergeefs. In het centrum hebben we wifi gezocht en €20,- opgewaardeerd. Bosnië is geen Europees land dus 100000 MB is er met 1 seconde door heen. Ik had in het centrum direct de terug route gedownload zodat dat niet van de MB’s af ging. 1 keer hebben we hem van vliegtuigmodus afgehaald omdat we weer voor die grens stonden waar we niet over mochten en later moest de route weer opnieuw herberekent worden en toen kregen we direct al weer een berichtje dat we door de data heen waren… toen hebben we het via mn moeders telefoon gedaan en die had ook hele slechte verbinding, nog een paar keer mis gereden en toen uiteindelijk… vonden we de grens!!!

En mevrouw spaart magneten, ik zei voor de grap al, ik hoop dat ze in die supermarkt magneten verkopen, anders kan ik nooit bewijzen dat ik in Bosnië geweest ben. En wat gebeurde er? Mandy vond magneten in de supermarkt, like whut, welke supermarkt verkoopt nou magneten. Want het was ook niet echt een groot en bekend centrum / stadje. Het is de meest goedkope magneet die ik ooit heb gezien, maar ik ben er onwijs blij mee!

Dit was me wel echt een avontuur, en dat alleen voor de supermarkt. Al met al zijn we 5 uur bezig geweest.

19 reacties

Geef een reactie

Ontdek meer van Life by - Mandy Eggens

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder